Osoby

Historyk, profesor nauk humanistycznych, związany z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie i tamtejszym Ośrodkiem Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego. Specjalizuje się w historii nowożytnej Polski, ze szczególnym uwzględnieniem dziejów Warmii i Mazur. Jest autorem licznych publikacji naukowych poświęconych tej tematyce , w tym monografii „Historia Warmii i Mazur” oraz „Olsztyn. Dzieje miasta”. Jego badania koncentrują się na życiu politycznym i społecznym Prus Królewskich oraz Warmii w XVII i XVIII wieku. W uznaniu zasług dla polskiej nauki i kultury w 2024 roku został wyróżniony Złotym Medalem Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Etnograf i cyganolog, w latach 1980–2012 pełnił funkcję dyrektora Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Specjalizuje się w muzeologii oraz w kulturze i historii Romów i Żydów. Z jego inicjatywy w tarnowskim muzeum powstała pierwsza na świecie stała ekspozycja poświęcona historii i kulturze Romów, zatytułowana „Roma, Cyganie. Historia, kultura”. Był również członkiem zespołu kodyfikującego język romski. Jest autorem licznych prac, artykułów i książek poświęconych Romom, opublikowanych zarówno w Polsce, jak i za granicą. Brał udział w ekspedycjach etnologicznych, szczególnie interesując się społecznościami romskimi na Bałkanach.

Urodzony w Żninie literat, regionalista i propagator gwary pałuckiej, autor książek i słowników pisanych tą gwarą, w tym „Mojego słownika gwary pałuckiej”. Uhonorowany wieloma nagrodami, między innymi „Zasłużony dla Powiatu Żnińskiego”. Jego książka „Jak kiejsiś Pałuczoki godali” została w 2022 roku wyróżniona w Konkursie o Nagrodę Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

Litwinka z Puńska. Uczyła się w Liceum Ogólnokształcącym z Litewskim Językiem Nauczania im. 11 Marca w Puńsku. Ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie na kierunku Literatura i prasa. Obecnie dziennikarka litewskiego dwutygodnika „Aušra” w Puńsku.

Artystka zaangażowania w kultywowanie tradycji regionu łowickiego. Jest liderką Zespołu Śpiewaczego „Ksinzoki”. Aktywnie uczestniczy w życiu kulturalnym regionu, promując dziedzictwo Księstwa Łowickiego poprzez działalność artystyczną i literacką. Jej zaangażowanie zostało docenione m.in. poprzez przyznanie „Gwiozdy Łowickiej” w 2022 roku.

Uznana artystka ludowa z Kostomłotów Drugich w gminie Miedziana Góra (województwo świętokrzyskie), specjalizuje się w tworzeniu tradycyjnych wieńców dożynkowych, palm wielkanocnych oraz kwiatów z bibuły. W 2023 roku jej wieniec został uznany za najpiękniejszy w Polsce podczas Dożynek Prezydenckich w Warszawie. Aktywnie angażuje się w działalność kulturalną, prowadząc warsztaty i szkolenia, podczas których przekazuje młodszym pokoleniom tradycje rękodzielnicze. Jest również miłośniczką gwary oraz autorką wierszy i tekstów ludowych piosenek.

Asystentka w Dziale Naukowo-Badawczym Muzeum Etnograficznego w Zielonej Górze-Ochli. W swojej pracy koncentruje się na badaniu i popularyzacji tradycji ludowych oraz architektury drewnianej regionu lubuskiego. Zaangażowana w rozwijanie i popularyzację kultury górali bukowińskich, zamieszkałych w okolicach Żagania. Kieruje zespołem górali bukowińskich „Watra”.

Prozaik, eseista, krytyk literacki, historyk literatury, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, członek Rady Języka Polskiego przy PAN, w latach 1997–2003 juror nagrody Nike. Urodzony w Gdańsku, przez całe życie związany z tym miastem, uczynił go jednym z tematów swojej twórczości, należącej do nurtu literatury „małych ojczyzn” (m.in. powieści Hanemann, Panna Ferbelin, Srebrzysko. Powieść dla dorosłych). Laureat między innymi Nagrody Kościelskich (1983, razem ze Stanisławem Rośkiem) za książkę Bez autorytetu (szkice), Paszportu „Polityki” (1995) za zawierającą elementy autobiograficzne powieść Hanemann, Nagrody Fundacji Kultury (2000) za powieść Esther, Nagrody Literackiej „Gdynia” (2011) za tom esejów Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni. Jest także laureatem jednego z najważniejszych niemieckich wyróżnień literackich: nagrody im. Andreasa Gryphiusa.

Urodzony w Dorotowie, warmiński działacz regionalny, pisarz i gawędziarz. Dzieciństwo spędził w Barczewie, a w 1981 roku wyemigrował do Niemiec, gdzie mieszkał przez jedenaście lat. Po powrocie do Polski aktywnie zaangażował się w promowanie kultury Warmii. Za swoje zasługi w promowaniu kultury regionu został uhonorowany m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Jego działalność przyczyniła się do wpisania gwary warmińskiej na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Twórczyni ludowa, kierowniczka Zespołu Obrzędowego „Górniacy” z Kolbuszowej Górnej. Specjalizuje się w malowaniu makatek, plastyce obrzędowej, jest też znaną gawędziarką, posługującą się gwarą lasowiacką. Jedna z pomysłodawczyń „Lasowiackich Źmiók” – corocznego święta w Kolbuszowej Górnej, które przypomina tradycje ziemi kolbuszowskiej.

Pisarz, reżyser i animator działań międzykulturowych, współtwórca Ośrodka „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” w Sejnach na Suwalszczyźnie oraz Fundacji Pogranicze. W 2011 roku wraz z zespołem Pogranicza otworzył Międzynarodowe Centrum Dialogu w Krasnogrudzie. Inicjator programów dialogu międzykulturowego w Europie Środkowej, na Bałkanach, Kaukazie, w Azji Środkowej, Indonezji, Bhutanie, Afryce Północnej i innych pograniczach świata. Wykładowca wielu uniwersytetów w Europie i USA; obecnie profesor Uniwersytetu Bolońskiego i Rutgers University.

Legniczanka, która w 2007 roku pełniła funkcję asystentki edukacji romskiej. Z jej inicjatywy powstała pierwsza w Polsce romska drużyna piłki nożnej „Kale Team”.

Kaszubski pisarz, poeta, satyryk i publicysta. Członek Rady Języka Kaszubskiego, pracownik Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie, współzałożyciel kaszubskiego kabaretu „Fif” (z którym wyróżniony został nagrodą miesięcznika „Pomerania Skra Ormuzdowa”), jeden z założycieli kaszubskiej grupy literackiej ZYMK (Zéńdzenié Młodëch Ùtwórców Kaszëbsczich – Spotkanie Młodych Autorów Kaszubskich). Publikuje w języku kaszubskim m.in. w czasopismach: „Pomerania”, „Dziennik Bałtycki”, „Gazeta Nadmorska”, „Kaszëbskô Òdroda”.

Etnografka, kierowniczka Muzeum Etnograficznego im. Franciszka Kotuli w Rzeszowie, prezeska rzeszowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. W swojej pracy koncentruje się na dokumentowaniu i popularyzacji tradycji ludowych Podkarpacia, badaniach nad dziedzictwem kulturowym pogranicza polsko-słowackiego i nad tradycjami Lasowiaków. Jest autorką licznych publikacji oraz organizatorką wystaw poświęconych kulturze ludowej regionu. W 2024 roku współtworzyła katalog „Na psa urok! Medycyna ludowa na Podkarpaciu”, podsumowujący wystawę czasową o tym samym tytule.

Właściciel Wydawnitwa Triglav. Jest autorem i wydawcą szeregu książek o tematyce słowiańskiej. Wokalista zespołu metalowego Casus Belli.  Występował na planie Starej Baśni Jerzego Hoffmana, brał udział w filmach hollywoodzkich, w produkcjach History Channel, koproducent realizowanego w Szczecinie filmu Viking Riders: The Raven and the Cross.

Przewodnik i opiekun meczetu i cmentarza tatarskiego w Kruszynianach.

Dziennikarz, publicysta specjalizujący się tematyce historycznej, autor książek dla dzieci. Przez wiele lat związany z dziennikiem „Rzeczpospolita” i legnickim tygodnikiem „Konkrety”. Swoje teksty publikował w „Polityce”, „Newsweeku”, „Wprost”, „Przekroju”, „Ozonie”, „Uważam Rze”, „DoRzeczy”. Reportaże jego autorstwa były tłumaczone na języki: niemiecki, rosyjski i czeski. Był współtwórcą i pierwszym redaktorem naczelnym portalu LCA.PL. Kierował też wydawanym w województwie lubuskim tygodnikiem „Moja Gazeta”.

Profesor Uniwersytetu Szczecińskiego związana ze Szczecinem od urodzenia. W pracy naukowej specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu historii literatury polskiej, historii literatury XX wieku oraz teorii literatury. Autorka opowiadań, tomików poetyckich oraz rozpraw i esejów. W jej twórczości szczególne miejsce zajmuje powieść Bambino, której akcja rozgrywa się w powojennym Szczecinie. Pomysłodawczyni i przewodnicząca kapituły Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki „Gryfia”, mającej na celu między innymi promowanie twórczości kobiet. Zasiada w kapitule Poznańskiej Nagrody Literackiej im. Adama Mickiewicza.

Etnolog i antropolog kulturowy, adiunkt w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Łódzkiego. Jego zainteresowania badawcze obejmują muzeologię, antropologię rzeczy oraz regionalizm. Jest prezesem łódzkiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego oraz redaktorem naczelnym czasopisma „Zeszyty Wiejskie”. Współpracuje również ze „Zbiorem Wiadomości do Antropologii Muzealnej”.

Monika Krajewska (z domu Zuchmantowicz)– artystka i edukatorka; tworzy wycinanki inspirowane tradycją żydowską. Niektóre jej prace są bliskie tradycyjnej formie, inne są własną interpretacją żydowskich tekstów i symboli. Technikę wycinania łączy z kolażem, frotażem i fotografią. Wiele jej prac powstało z okazji narodzin, uroczystości bar/bat micwy oraz ślubów; były też użyte w grafice książkowej i na muralach, są w synagogach, muzeach i kolekcjach prywatnych. Jest autorką albumów fotograficznych o sztuce nagrobków żydowskich „Czas kamieni” (1982, w 4 językach) i „A Tribe of Stones” (1993), artykułów i wystaw. Prowadzi warsztaty i wykłady ukazujące tradycję żydowską poprzez sztukę.

Stanisław Krajewski uzyskał doktorat z matematyki, habilitację z filozofii i tytuł profesora nauk humanistycznych. Jest profesorem zwyczajnym na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Przed rokiem 1989 był aktywnym uczestnikiem odrodzenia życia żydowskiego w Polsce. Potem czynny w żydowskim życiu organizacyjnym. Jest współtwórcą Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, której współprzewodniczy od ponad 30 lat. Współtworzył wystawę Powojnie w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Autor wielu książek i artykułów z dotyczących logiki, filozofii matematyki, filozofii dialogu oraz judaizmu, historii i doświadczeń Żydów, dialogu międzyreligijnego.

Pisarz, etnograf, tłumacz oraz badacz kultury ludowej Karpat. Jest autorem licznych publikacji poświęconych tematyce karpackiej, w tym książki „Sklep potrzeb kulturalnych” (1999) oraz nowego tłumaczenia „Losów dobrego żołnierza Szwejka czasu wojny światowej” Jaroslava Haška (2009). W trakcie swojej kariery zawodowej pracował w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem oraz w Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu. Był organizatorem karpackich konkursów sztuki ludowej oraz kuratorem wystaw: „Łemkowie”, „Duchy epoki, czyli pierwsza wojna światowa trwa do dziś” i „Spisz”. Jest ceniony za umiejętność przekazywania wiedzy o kulturze ludowej w sposób przystępny i angażujący, co czyni go wybitnym popularyzatorem dziedzictwa kulturowego Karpat. W 2024 roku został uhonorowany Doroczną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii „Kultura ludowa”.

Poznaniak w ósmym pokoleniu. Jak twierdzi, kocha swoje miasto miłością bezwarunkową. Jest polonistą wykształconym przez UAM. Posiada też dyplom scenarzysty uzyskany w Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Od 40 lat jest pisarzem, scenarzystą, felietonistą, autorem tekstów piosenek i wierszy. Wśród jego dzieł jest między innymi siedemnastoletni cykl gawęd gwarowych „Blubry Starego Marycha” – tej postaci poznaniacy wystawili pomnik w centrum miasta. Ostatnio przetłumaczył na gwarę poznańską „Małego księcia” Antoine de Saint-Exupery, „Kubusia Puchatka” A.A. Milne oraz komiks „Szkoła latania” Janusza Christy.

Tłumacz i popularyzator języka śląskiego. Laureat Nagrody im. ks. Augustina Weltzla „Górnośląski Tacyt” za całokształt działalności, zwłaszcza za przekłady na język śląski Dracha Szczepana Twardocha i Małego Księcia Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Napisał śląskie lokalizacje gry Euro Truck Simulator 2 oraz WordPressa i Firefoksa, śląskie napisy do filmu Gwiezdne wojny: część IV – Nowa nadzieja. Stworzył skrypt śląskiej wersji Facebooka, wyszukiwarki Google oraz serwisu YouTube. Opracował śląską klawiaturę dla systemów Microsoft Windows i Linux. W wystąpieniach publicznych wypowiada się wyłącznie po śląsku, również w tym języku od 2016 roku prowadzi autorską stronę: www. grzegorzkulik.pl.

Przewodnicząca Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Legnicy.

Historyk, profesor Uniwersytetu Adama Mickiewicza, członek Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i Towarzystwa im. Henryka Wieniawskiego. Autor książek i publikacji poświęconych głównie myśli politycznej XIX i XX w. oraz felietonów „Okiem Stańczyka”. Zaangażowany w życie Poznania i Wielkopolski. Od 2005 przewodniczący kapituły nagrody „Złotego Hipolita” przy Towarzystwie im. Hipolita Cegielskiego. Recenzent wielu programów edukacyjnych, autor podręczników szkolnych, główny ekspert w realizowanym od 2014 roku projekcie Cyfrowa Szkoła Wielkopolska@ 2020. Laureat prestiżowych nagród historycznych, między innymi: warszawskiej „Clio” i krakowskiej imienia Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego za Kalkulować. Polacy na szczytach C.K. Monarchii oraz nagrody im. Józefa Łukasiewicza za najlepszą książkę o Poznaniu: Portret rodziny z herbem we wnętrzu.

Autorka książki Aleja Włókniarek. Z wykształcenia kulturoznawczyni, z zawodu asystentka muzealna, z pasji pisarka i dziennikarka. Od 2006 roku mieszka w Łodzi, od 2010 związana z Łódzkim Stowarzyszeniem Inicjatyw Miejskich „Topografie”, w którym zajmuje się przede wszystkim gromadzeniem i upowszechnianiem historii mówionej. Od 2017 roku zastępczyni redaktor naczelnej Łódzkiej Gazety Społecznej „Miasto Ł”. Pracuje w Centrum Muzeologicznym Muzeum Sztuki w Łodzi.

Poeta, prozaik, krytyk literacki od urodzenia związany z Nową Rudą. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Doktor habilitowany w dziedzinie nauk humanistycznych. Autor licznych tomików wierszy, między innymi: Ody odbite (2012), Jeszcze inna historia. Wiersze wybrane (2015), [małe zawsze] (2017), Piosenka o przymierzaniu (2019), książek prozatorskich, między innymi: Faramucha” (nominowana do Paszportu „Polityki”, 2001), Przemyśl-Szczecin (nominowana do Śląskiego Wawrzynu Literackiego, 2013), Ludzie stąd (2017), publikacji krytycznoliterackich, między innymi: Rozproszone głosy. Notatki krytyka (nominowana do Nagrody Nike, 2006), Wolność czytania (2015), Poezja i okolice. Między krytyką literacką a historią literatury, (2018), Bez zaszeregowania. O nowej poezji kobiet (2020). Współautor podręcznika Jak zostać pisarzem (2011). W 2017 roku zadebiutował jako twórca dla dzieci książką Przypadki Pantareja.

Jeden z najwybitniejszych polskich poetów, od urodzenia związany z Warszawą, która tematycznie obecna jest w całej jego twórczości. Laureat wielu literackich nagród, między innymi Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego (1994), Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii eseistyka (2008, za Twarz Tuwima), Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2010), nagrody „Kamień” przyznawanej podczas Festiwalu Miasto Poezji (2011), Nagrody Jana Karskiego i Poli Nireńskiej (2014), Nagrody Literackiej miasta Warszawy (2016, za Którędy na zawsze), Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (2019). Sześciokrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013).

Muzyk jazzowy, pianista, lirnik, kompozytor, aranżer i producent muzyczny. Absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Obecnie prowadzi klasę fortepianu jazzowego w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, udzielając się również jako wykładowca na warsztatach muzycznych w Polsce, Wielkiej Brytanii i USA. Jest pionierem wprowadzania liry korbowej do współczesnego jazzu. Koncertował w wielu krajach Europy, Ameryki, Afryki i Azji, prezentując autorskie projekty, na przykład jmTrio. W 2019 roku w Nowym Jorku nagrał album „Brooklyn Eye”, wydany przez amerykańską wytwórnię Origin Records Za swoje zasługi został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Brązowym Medalem “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Ilustratorka, graficzka i autorka książek dla dzieci. W 2006 roku ukończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Specjalizuje się w projektowaniu książki i ilustracji. W jej dorobku znajdują się także autorskie publikacje, takie jak: „Cuda wianki. Polski folklor dla młodszych i starszych” (2015) oraz „Cuda niewidy. Zagadki dla młodszych i starszych” (2017), w których czerpie inspiracje z polskiego folkloru. Jej prace były wielokrotnie nagradzane, m.in. w konkursie “Książka Roku” Polskiej Sekcji IBBY. Zajmuje się również projektowaniem plakatów, okładek płyt oraz scenografii teatralnych.

Urodzona w Brzeźnicy (powiat żagański) propagatorka kultury górali bukowińskich, laureatka Nagrody im. Oskara Kolberga „Za zasługi dla kultury ludowej”. Założycielka zespołów „Watra” oraz dziecięcego zespołu „Mała Watra”. Emerytowana nauczycielka języka polskiego, autorka licznych publikacji na temat folkloru muzyczno-tanecznego, zwyczajów, gwary oraz kultury kulinarnej społeczności górali bukowińskich.

Przewodniczący legnickiego koła Związku Ukraińców w Polsce. Jest aktywnym działaczem społecznym, zaangażowanym w promowanie kultury ukraińskiej oraz dialogu międzykulturowego w regionie. Jest również aktywnym działaczem sportowym, zaangażowanym w działalność Klubu Sportowego „Konfeks Legnica”.

Historyk sztuki i ekonomista, profesor nauk humanistycznych, specjalista z zakresu dziedzictwa kulturowego i historii miast, krakowianista; założyciel i w latach 1991–2018 dyrektor Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie, od 2015 roku Przewodniczący Polskiego Komitetu ds. UNESCO, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie i Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności.

Ur. 1943 r. w Zdzieszowicach, wówczas państwo pruskie; prof. dr hab. filologii klasycznej i kultury antycznej. Twórca i wydawca dwujęzycznych (niemiecko-polskich) serii „Ślązacy od czasów najdawniejszych do współczesności” i „Perły Literatury Śląskiej”. Redaguje niemiecko- polski kwartalnik poświęcony historii i kulturze śląskiej „Zeszyty Eichendorffa/Eichendorff-Hefte”. Mieszka w Opolu.

Dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury Sportu i Turystyki w Przerośli w województwie podlaskim. Utalentowany gawędziarz, posługujący się gwarą suwalszczyzny. Dwukrotny zdobywca drugiej nagrody na prestiżowym Festiwal Folkloru Polskiego „Sabałowe Bajania” w Bukowinie Tatrzańskiej. Muzykant grający między innymi na harmonii pedałowej trzyrzędowej. Założyciel zespołu śpiewaczego „Znaroku” oraz kierownik kapeli ludowej „Przeroślaki”.

Za dnia jest naukowcem, doktorem biologii, pracownikiem Instytutu Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży, zajmuje się badaniem historii przyrodniczej Puszczy Białowieskiej. Nocami z kolei, zamiast spać, przekłada wiedzę przyrodniczą na język literatury dla najmłodszych: książek obrazkowych i komiksów. Laureat wielu nagród za działalność popularyzującą wiedzę. Jego książki znalazły się na Złotej Liście książek polecanych przez Fundację „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom”: seria o żubrze Pompiku oraz „Nauczę cię pływać, moja wyderko” w 2016, „Ambaras” w 2018.

Mieszkający z Zębie koło Zakopanego regionalista, gawędziarz i animator życia kulturalnego. Wraz z żoną Małgorzatą od 2005 roku kieruje liczącym około 100 osób zespołem Zbójnicek, prezentującym przede wszystkim śpiew, taniec i muzykę Skalnego Podhala oraz przedstawienia teatralne gwarą. Na przestrzeni ostatnich 20 lat zespół gościł między innymi w Anglii, Niemczech, na Węgrzech, Słowacji, w Norwegii, Macedonii i Serbii; zdobywał czołowe miejsca w konkursach, przeglądach i festiwalach.

Etnolożka i muzealniczka, związana z Muzeum Etnograficznym im. Marii Znamierowskiej-Prüfferowej w Toruniu, gdzie pełni funkcję kierowniczki Działu Wydawnictw. Jej prace koncentrują się na badaniu i dokumentowaniu tradycji regionalnych, ze szczególnym uwzględnieniem strojów ludowych i rękodzieła. Jest członkinią Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, pełni funkcję wiceprezeski Oddziału w Toruniu na kadencję 2022–2025.

Znany również jako Tómek Sochacki – to miłośnik i propagator gwary cieszyńskiej oraz kultury Śląska Cieszyńskiego. Pochodzi z Kończyc Małych. Ukończył etnologię na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie. Jest autorem książek napisanych w gwarze cieszyńskiej, takich jak: „Cosik mało wiela Wóm chcym powyrzóndzać” oraz „Cieszyński szlabikorz a ku tymu cosik wierszym po naszymu”. W 2023 roku przetłumaczył na gwarę cieszyńską „Małego Księcia” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, a w 2024 roku „Kubusia Puchatka” A.A. Milne’a, nadając mu tytuł „Kubuś Kwap”. Prowadzi stronę internetową www.gwaracieszynska.com, kanał YouTube „Gwara cieszyńska” oraz stronę na Facebooku „Cieszyńsko rzecz po naszymu”, gdzie popularyzuje mowę i kulturę regionu.

Antropolog i archeolog, kustosz dyplomowany oraz kierownik Pracowni Antropologicznej w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie. Jest autorem licznych prac naukowych i popularnonaukowych, w tym monografii „Nadwiślańskie Urzecze. Podwarszawski mikroregion etnograficzny”, która stanowi pierwsze kompleksowe opracowanie tego zapomnianego regionu. Jego badania przyczyniły się do reaktywacji zainteresowania kulturą i historią Urzecza, mikroregionu nadwiślańskiego położonego na południe od Warszawy.

Animator kultury, historyk, choreograf i badacz kultury łemkowskiej. Jest założycielem Łemkowskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Kyczera” oraz pomysłodawcą i organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Folklorystycznego „Świat pod Kyczerą”. W 2019 roku został laureatem Nagrody im. Jürgena Gretschela „Śląskie Niebo” za osiągnięcia w dziedzinie ochrony dziedzictwa kulturowego Dolnego Śląska oraz za działalność na rzecz tolerancji i dialogu międzykulturowego. W 2023 roku odnalazł w Stanach Zjednoczonych listy Łemków pisane z Polski w 1947 roku, przed wysiedleniem, w jego trakcie i po. Dzięki temu odkryciu udało się dotrzeć do autorów tych listów, co pozwoliło na rozwinięcie opisanych w korespondencji historii. Całość została pięknie wydana w dwóch tomach.

Śpiewak, instrumentalista, autor piosenek, poeta, kompozytor muzyki teatralnej i filmowej, producent muzyczny, scenarzysta filmów dokumentalnych oraz etnomuzykolog. Jego działalność koncentruje się na zachowaniu i popularyzacji polskiej muzyki tradycyjnej, zarówno poprzez własną twórczość, jak i badania etnomuzykologiczne. Strug jest ceniony za umiejętność łączenia tradycji z nowoczesnością, co czyni go jednym z czołowych przedstawicieli polskiej sceny muzyki tradycyjnej. Jest laureatem wielu nagród muzycznych, w tym I nagrody im. Czesława Niemena oraz nagrody TV Polonia na Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia „Nowa Tradycja” w 2008 roku. Jako popularyzator muzyki tradycyjnej, prowadził audycje radiowe, m.in. „Muzyczna podróż po Polsce” w radiowej Jedynce oraz „Magazyn Kultury Ludowej Źródła” w radiowej Dwójce.

Dziennikarz i autor specjalizujący się w tematyce bałkańskiej oraz wschodnioeuropejskiej. Ukończył politologię na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Jest autorem książki „Pogranicza. Krótki kurs budowania granic. Reportaże z Bałkanów, Etiopii, Europy Wschodniej, Kaukazu, Polski i Ziemi Świętej”, w której opisuje swoje doświadczenia z podróży po różnych regionach świata, skupiając się na tematyce granic i ich wpływu na życie lokalnych społeczności. Jest słowianofilem i pasjonatem lingwistyki języków słowiańskich, zna m.in.: serbski, chorwacki, białoruski, ukraiński i rosyjski, a także posługuje się gwarami podlaskimi. Poznał je w toku ponad stu wypraw pieszych i zmotoryzowanych na Podlasie, rozmawiając z mieszkańcami regionu od Biebrzy po Bug. Owocem tego stały się teksty do miesięcznika „Czasopis”, materiały zamieszczane na współprowadzonym przez niego fanpage’u „Howorymo po swojomu” na Facebooku jak i te dostępne na platformie Youtube.

Pisarz i filozof, doktor habilitowany nauk humanistycznych, znany z eksperymentowania z formą literacką i poszukiwania nowych ścieżek w literaturze. Jest także muzykiem ludowym, grającym na skrzypcach, gęślach i dudach oraz badaczem muzyki tradycyjnej. Te zainteresowania znalazły odbicie w książce „Oberki do końca świata”, której narracja prowadzona jest w rytmie oberków, co nadaje jej transowy charakter i głęboko osadza ją w polskiej tradycji muzyki ludowej.

Związany z Wrocławiem pisarz i publicysta, autor wielu biografii, między innymi Leopolda Tyrmanda, Władysława Broniewskiego, Jana Brzechwy i Juliana Tuwima oraz opowieści o uczonych tworzących Lwowską Szkołę Matematyczną – Genialni. Jest także autorem kliku tomów bajek, między innymi: Mostek czarownic. Baśnie wrocławskie i książki Zrób sobie Wrocław (z Tomaszem Brodą). Redaktor i felietonista miesięcznika „Odra”, kieruje Gabinetami Świadków Historii w Muzeum Pana Tadeusza.

Pracowniczka Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN.

Przemyślanka, miłośniczka tradycji miasta. Była korektorką i recenzentką regionalnych gazet: „Super Nowości” i „Nowin”, poetka, autorka tomików: Z plecakiem i walizką, Wiersze pisane nad ranem, Przemyśl, przewodnik w pigułce, Na bambetlu, czyli lwowskie bałakanie. Od kilku lat redaguje teksty Przemyskiego Dyktanda. Działa w Robotniczym Stowarzyszeniu Twórców Kultury, Teatrze „Fredreum” oraz Przemyskim Stowarzyszeniu Przyjaciół Dobrego Wojaka Szwejka, gdzie może z każdym „pobałakać po naszemu”.